Przepisy bilansowe nie rozstrzygają o ujęciu kosztów w CIT

Faktyczna data ujęcia zapisu w księgach rachunkowych nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go do kosztów w rozumieniu przepisów podatkowych.

Firma jest spółką dominującą w podatkowej grupie kapitałowej (PGK) w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o CIT. Grupa została zarejestrowana na trzy lata podatkowe. Pierwszy rok podatkowy rozpoczął się 1 stycznia 2012 r. Rok podatkowy obejmuje okres od 1 stycznia do 31 grudnia.

Jedna ze spółek wchodzących w skład grupy jest wytwórcą energii elektrycznej i posiada liczne środki trwałe służące do jej wytwarzania. Ponosi wydatki na remonty środków trwałych, w których zgodnie z MSR wyodrębniono znaczące części składowe, tj. komponenty. Podatniczka podkreśliła, że wydatki te nie są ulepszeniami zwiększającymi wartość środków trwałych w rozumieniu przepisów podatkowych. Spółka zapytała czy wydatki remontowe (remonty komponentowe) są kosztami uzyskania przychodu jednorazowo w dacie ich poniesienia, tj. w momencie zaewidencjonowania ich w jakiejkolwiek formie w księgach rachunkowych, w tym w momencie ujęcia faktur zakupu.

Sama uważała, że wydatki są kosztem w dacie, na którą zostały ujęte w księgach na podstawie otrzymanej faktury lub innego dowodu księgowego, niezależnie od momentu księgowania dla celów rachunkowych, tj. zaliczania do kosztów księgowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych według MSR i niezależnie od momentu fizycznego wprowadzenia danych...